Leczenie żylaków

Ta chemiczna metoda leczenia żylaków stosowana jest u pacjentów o różnym natężeniu objawów. Wykonuje się ją nawet w przypadku tzw. pajączków – telangiektazji. Zabieg ten polega na wstrzyknięciu do objętej chorobą żyły specjalnego środka chemicznego – sklerozantu, który wywołuje w niej stan zapalny. Po czym dochodzi do zwłóknienia ścian naczynia i zamknięcia jego światła. 

Pacjentom z łagodnymi zmianami żylnymi sklerozant podaje się za pomocą bardzo cienkiej igły. W przypadku żylaków o większej średnicy do podania leku wykorzystuje się cewnik. W skleroterapii można stosować także cewnik Flebogrif, za pomocą którego jednocześnie aplikuje się lek i mechanicznie oddziałuje na wewnętrzną ścianę żyły – zwiększa to skuteczność zabiegu.

Technika wykonywania skleroterapii umożliwia precyzyjne podanie odpowiedniej dawki leku. Ma to znaczący wpływ na skuteczność leczenia i komfort podczas terapii. Całkowite zniknięcie żyły następuje już po 4–6 tygodniach. Pacjent może zacząć prowadzić normalną aktywność fizyczną nawet wcześniej. Po zabiegu zaleca się jednak noszenie odpowiedniej pończochy uciskowej, która przyspieszy rekonwalescencję i zapobiegnie potencjalnym powikłaniom.

Ablacja termiczna to jedna z najskuteczniejszych metod leczenia żylaków. Bazuje ona na działaniu ciepła wytwarzanego przez światło lasera (metoda EVLT) lub fale elektromagnetyczne o częstotliwości radiowej (EVRF). Wzrost temperatury w naczyniu powoduje uszkodzenie i obkurczanie się włókien kolagenowych, a w efekcie zamknięcie światła niewydolnej żyły. 

Obie metody mają wiele zalet. Dzięki niskiej inwazyjności zabiegów opartych na tych technologiach pacjent może wrócić do normalnej aktywności jeszcze tego samego dnia. Zmniejsza się również ryzyko wystąpienia powikłań, szczególnie zakrzepicy żylnej. Przy ablacji termicznej wykonuje się znieczulenie miejscowe, znacznie korzystniejsze dla zdrowia pacjenta i umożliwiające natychmiastowe uruchomienie po zabiegu. 

Szybkie i bezpieczne dla pacjenta zamykanie żylaków umożliwia także ablacja chemiczna z wykorzystaniem kleju tkankowego (np. VenaSeal). Klej skutecznie zamyka światło żyły. Ze względu na używaną podczas zabiegu substancję metoda ta bywa nazywana także klejeniem żylaków. Podobnie jak w przypadku innych małoinwazyjnych sposobów leczenia żylaków, klej tkankowy wprowadza się do żyły za pomocą specjalnego cewnika. 

Zabieg ablacji chemicznej nie pozostawia blizn. Nacięcie, przez które wprowadza się cewnik, jest niewielkie. Znacząco skraca to czas procedury, a pacjent zwykle nie wymaga noszenia pończoch. Największą zaletą tej metody jest jej skuteczność i dostępność. Ablacja chemiczna może być zastosowana u pacjentów z różnymi stopniami zaawansowania niewydolności żylnej.

Jest to jedna z małoinwazyjnych metod leczenia żylaków. Nie polega na zamykaniu światła żylaków, a usuwaniu ich z organizmu. Mimo to zabieg miniflebektomii nie jest bolesny i nie pozostawia dużych blizn. Jest to możliwe dzięki temu, że żylaki wyciąga się na powierzchnię skóry przez nacięcia nie większe niż 1–2 mm. Powstałe ranki najczęściej goją się samoistnie. Rzadziej konieczne jest założenie pojedynczych szwów. W celu zapewnienia pacjentowi maksymalnego komfortu stosuje się znieczulenie miejscowe. 

Skuteczność miniflebektomii jest podobna do pozostałych małoinwazyjnych metod usuwania żylaków. Zabieg bardzo szybko przynosi dobre efekty wizualne i funkcjonalne.